Sub finem
10927 SC
Tekst apart afgedrukt, Tijdsduur 21 minuten.
Gedichten M. Vasalis
Gescgreven voor Abbie de Quant, Jannie Pranger en Elisabeth van Malde. Opgedragen aan Marten Toonder.
Première, 2 mei 2004 in het Concertgebouw, Amsterdam
Sub Finem: tegen het einde, wegens het einde, - maar vooral - op de grens. Het merendeel van de teksten, geselecteerd voor deze cyclus, schreef Vasalis, toen ze wist, dat ze niet lang meer te leven had. In veel van de gedichten staat de tijd stil, wat niet zo verwonderlijk is, met zicht op de eeuwigheid. Maar ook in haar vroegere werk speelt de tijd soms een bijzondere rol. Daarvan werden ook enige voorbeelden gekozen, mede omdat daardoor de ontwikkelingen van zowel de dichter als de mens Vasalis meer gestalte krijgen. De centrale rol van de fluit is meer dan logisch: Abbie de Quant nam het initiatief voor dit project, en bovendien is de fluit in Oosterse culturen het medium bij uitstek om te communiceren met het hiernamaals. Het stuk is opgedragen aan Marten Toonder, met wie ik veel over de poëzie van Vasalis sprak, en omdat zijn visie op de dimensie tijd mij telkens weer in hoge mate boeit. Het kan geen toeval zijn, dat de première precies op zijn verjaardag plaats zou hebben. - CAROLINE ANSINK Sub Finem: tegen het einde, wegens het einde, - maar vooral - op de grens. Het merendeel van de teksten, geselecteerd voor deze cyclus, schreef Vasalis, toen ze wist, dat ze niet lang meer te leven had. In veel van de gedichten staat de tijd stil, wat niet zo verwonderlijk is, met zicht op de eeuwigheid. Maar ook in haar vroegere werk speelt de tijd soms een bijzondere rol. Daarvan werden ook enige voorbeelden gekozen, mede omdat daardoor de ontwikkelingen van zowel de dichter als de mens Vasalis meer gestalte krijgen. De centrale rol van de fluit is meer dan logisch: Abbie de Quant nam het initiatief voor dit project, en bovendien is de fluit in Oosterse culturen het medium bij uitstek om te communiceren met het hiernamaals. Het stuk is opgedragen aan Marten Toonder, met wie ik veel over de poëzie van Vasalis sprak, en omdat zijn visie op de dimensie tijd mij telkens weer in hoge mate boeit. Het kan geen toeval zijn, dat de première precies op zijn verjaardag plaats zou hebben. - CAROLINE ANSINK
|